Conjugaison:espagnol/compasar

Conjugaison en espagnol
compasar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Conjugaison de compasar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   compaso [komˈpa.so]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 compasas
 compasás
[komˈpa.sas]
[kom.paˈsas]
(él/ella/Ud.)   compasa [komˈpa.sa]
(nosostros-as)   compasamos [kom.paˈsa.mos]
(vosostros-as/os)   compasáis [kom.paˈsai̯s]
(ellos-as/Uds.)   compasan [komˈpa.san]
Passé composé
(yo)   he compasado [e kom.paˈsa.ðo]
(tú/vos)   has compasado [as kom.paˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha compasado [a kom.paˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hemos compasado [ˈe.mos kom.paˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis compasado [a.ˈβejs kom.paˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han compasado [an kom.paˈsa.ðo]
Imparfait
(yo)   compasaba [kom.paˈsa.βa]
(tú/vos)   compasabas [kom.paˈsa.βas]
(él/ella/Ud.)   compasaba [kom.paˈsa.βa]
(nosostros-as)   compasábamos [kom.paˈsa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   compasabais [kom.paˈsa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   compasaban [kom.paˈsa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había compasado [a.ˈβi.a kom.paˈsa.ðo]
(tú/vos)   habías compasado [a.ˈβi.as kom.paˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había compasado [a.ˈβi.a kom.paˈsa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos compasado [a.ˈβi.a.mos kom.paˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais compasado [a.ˈβi.ajs kom.paˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían compasado [a.ˈβi.an kom.paˈsa.ðo]
Passé simple
(yo)   compasé [kom.paˈse]
(tú/vos)   compasaste [kom.paˈsas.te]
(él/ella/Ud.)   compasó [kom.paˈso]
(nosostros-as)   compasamos [kom.paˈsa.mos]
(vosostros-as/os)   compasasteis [kom.paˈsas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   compasaron [kom.paˈsa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube compasado [ˈu.βe kom.paˈsa.ðo]
(tú/vos)   hubiste compasado [u.ˈβi.ste kom.paˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo compasado [ˈu.βo kom.paˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos compasado [u.ˈβi.mos kom.paˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis compasado [u.ˈβi.stejs kom.paˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron compasado [u.ˈβje.ɾon kom.paˈsa.ðo]
Futur simple
(yo)   compasaré [kom.pa.saˈɾe]
(tú/vos)   compasarás [kom.pa.saˈɾas]
(él/ella/Ud.)   compasará [kom.pa.saˈɾa]
(nosostros-as)   compasaremos [kom.pa.saˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   compasaréis [kom.pa.saˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   compasarán [kom.pa.saˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré compasado [a.ˈβɾe kom.paˈsa.ðo]
(tú/vos)   habrás compasado [a.ˈβɾas kom.paˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá compasado [a.ˈβɾa kom.paˈsa.ðo]
(nosotros-as)   habremos compasado [a.ˈβɾe.mos kom.paˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis compasado [a.ˈβɾejs kom.paˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán compasado [a.ˈβɾan kom.paˈsa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   compasaría [kom.pa.saˈɾi.a]
(tú/vos)   compasarías [kom.pa.saˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   compasaría [kom.pa.saˈɾi.a]
(nosostros-as)   compasaríamos [kom.pa.saˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   compasaríais [kom.pa.saˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   compasarían [kom.pa.saˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría compasado [a.ˈβɾi.a kom.paˈsa.ðo]
(tú/vos)   habrías compasado [a.ˈβɾi.as kom.paˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría compasado [a.ˈβɾi.a kom.paˈsa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos compasado [a.ˈβɾi.a.mos kom.paˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais compasado [a.ˈβɾi.ajs kom.paˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían compasado [a.ˈβɾi.an kom.paˈsa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   compase [kom.ˈpa.se]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 compases
 compasés
[kom.ˈpa.ses]
[kom.paˈses]
(él/ella/Ud.)   compase [kom.ˈpa.se]
(nosostros-as)   compasemos [kom.paˈse.mos]
(vosostros-as/os)   compaséis [kom.paˈsei̯s]
(ellos-as/Uds.)   compasen [kom.ˈpa.sen]
Passé composé
(yo)   haya compasado [ˈa.ja kom.paˈsa.ðo]
(tú/vos)   hayas compasado [ˈa.jas kom.paˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya compasado [ˈa.ja kom.paˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos compasado [a.ˈja.mos kom.paˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis compasado [a.ˈjajs kom.paˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan compasado [ˈa.jan kom.paˈsa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   compasara [kom.paˈsa.ɾa]
(tú/vos)   compasaras [kom.paˈsa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   compasara [kom.paˈsa.ɾa]
(nosostros-as)   compasáramos [kom.paˈsa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   compasarais [kom.paˈsa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   compasaran [kom.paˈsa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera compasado [u.ˈβje.ɾa kom.paˈsa.ðo]
(tú/vos)   hubieras compasado [u.ˈβje.ɾas kom.paˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera compasado [u.ˈβje.ɾa kom.paˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos compasado [u.ˈβje.ɾa.mos kom.paˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais compasado [u.ˈβje.ɾajs kom.paˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran compasado [u.ˈβje.ɾan kom.paˈsa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   compasase [kom.paˈsa.se]
(tú/vos)   compasases [kom.paˈsa.ses]
(él/ella/Ud.)   compasase [kom.paˈsa.se]
(nosostros-as)   compasásemos [kom.paˈsa.se.mos]
(vosostros-as/os)   compasaseis [kom.paˈsa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   compasasen [kom.paˈsa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese compasado [u.ˈβje.se kom.paˈsa.ðo]
(tú/vos)   hubieses compasado [u.ˈβje.ses kom.paˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese compasado [u.ˈβje.se kom.paˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos compasado [u.ˈβje.se.mos kom.paˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis compasado [u.ˈβje.sejs kom.paˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen compasado [u.ˈβje.sen kom.paˈsa.ðo]
Futur
(yo)   compasare [kom.paˈsa.ɾe]
(tú/vos)   compasares [kom.paˈsa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   compasare [kom.paˈsa.ɾe]
(nosostros-as)   compasáremos [kom.paˈsa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   compasareis [kom.paˈsa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   compasaren [kom.paˈsa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere compasado [u.ˈβje.ɾe kom.paˈsa.ðo]
(tú/vos)   hubieres compasado [u.ˈβje.ɾes kom.paˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere compasado [u.ˈβje.ɾe kom.paˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos compasado [u.ˈβje.ɾe.mos kom.paˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis compasado [u.ˈβje.ɾejs kom.paˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren compasado [u.ˈβje.ɾen kom.paˈsa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 compasa
 compasá
[komˈpa.sa]
[kom.paˈsa]
(usted)   compase [komˈpa.se]
(nosostros-as)   compasemos [kom.paˈse.mos]
(vosostros-as)   compasad [kom.paˈsað]
(ustedes)   compasen [komˈpa.sen]