Conjugaison:espagnol/asperjar

Conjugaison en espagnol
asperjar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Conjugaison de asperjar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   asperjo [asˈpeɾ.xo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 asperjas
 asperjás
[asˈpeɾ.xas]
[as.peɾˈxas]
(él/ella/Ud.)   asperja [asˈpeɾ.xa]
(nosostros-as)   asperjamos [as.peɾˈxa.mos]
(vosostros-as/os)   asperjáis [as.peɾˈxai̯s]
(ellos-as/Uds.)   asperjan [asˈpeɾ.xan]
Passé composé
(yo)   he asperjado [e as.peɾˈxa.ðo]
(tú/vos)   has asperjado [as as.peɾˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha asperjado [a as.peɾˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hemos asperjado [ˈe.mos as.peɾˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis asperjado [a.ˈβejs as.peɾˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han asperjado [an as.peɾˈxa.ðo]
Imparfait
(yo)   asperjaba [as.peɾˈxa.βa]
(tú/vos)   asperjabas [as.peɾˈxa.βas]
(él/ella/Ud.)   asperjaba [as.peɾˈxa.βa]
(nosostros-as)   asperjábamos [as.peɾˈxa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   asperjabais [as.peɾˈxa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   asperjaban [as.peɾˈxa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había asperjado [a.ˈβi.a as.peɾˈxa.ðo]
(tú/vos)   habías asperjado [a.ˈβi.as as.peɾˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había asperjado [a.ˈβi.a as.peɾˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos asperjado [a.ˈβi.a.mos as.peɾˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais asperjado [a.ˈβi.ajs as.peɾˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían asperjado [a.ˈβi.an as.peɾˈxa.ðo]
Passé simple
(yo)   asperjé [as.peɾˈxe]
(tú/vos)   asperjaste [as.peɾˈxas.te]
(él/ella/Ud.)   asperjó [as.peɾˈxo]
(nosostros-as)   asperjamos [as.peɾˈxa.mos]
(vosostros-as/os)   asperjasteis [as.peɾˈxas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   asperjaron [as.peɾˈxa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube asperjado [ˈu.βe as.peɾˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubiste asperjado [u.ˈβi.ste as.peɾˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo asperjado [ˈu.βo as.peɾˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos asperjado [u.ˈβi.mos as.peɾˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis asperjado [u.ˈβi.stejs as.peɾˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron asperjado [u.ˈβje.ɾon as.peɾˈxa.ðo]
Futur simple
(yo)   asperjaré [as.peɾ.xaˈɾe]
(tú/vos)   asperjarás [as.peɾ.xaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   asperjará [as.peɾ.xaˈɾa]
(nosostros-as)   asperjaremos [as.peɾ.xaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   asperjaréis [as.peɾ.xaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   asperjarán [as.peɾ.xaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré asperjado [a.ˈβɾe as.peɾˈxa.ðo]
(tú/vos)   habrás asperjado [a.ˈβɾas as.peɾˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá asperjado [a.ˈβɾa as.peɾˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habremos asperjado [a.ˈβɾe.mos as.peɾˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis asperjado [a.ˈβɾejs as.peɾˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán asperjado [a.ˈβɾan as.peɾˈxa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   asperjaría [as.peɾ.xaˈɾi.a]
(tú/vos)   asperjarías [as.peɾ.xaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   asperjaría [as.peɾ.xaˈɾi.a]
(nosostros-as)   asperjaríamos [as.peɾ.xaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   asperjaríais [as.peɾ.xaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   asperjarían [as.peɾ.xaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría asperjado [a.ˈβɾi.a as.peɾˈxa.ðo]
(tú/vos)   habrías asperjado [a.ˈβɾi.as as.peɾˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría asperjado [a.ˈβɾi.a as.peɾˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos asperjado [a.ˈβɾi.a.mos as.peɾˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais asperjado [a.ˈβɾi.ajs as.peɾˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían asperjado [a.ˈβɾi.an as.peɾˈxa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   asperje [as.ˈpeɾ.xe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 asperjes
 asperjés
[as.ˈpeɾ.xes]
[as.peɾˈxes]
(él/ella/Ud.)   asperje [as.ˈpeɾ.xe]
(nosostros-as)   asperjemos [as.peɾˈxe.mos]
(vosostros-as/os)   asperjéis [as.peɾˈxei̯s]
(ellos-as/Uds.)   asperjen [as.ˈpeɾ.xen]
Passé composé
(yo)   haya asperjado [ˈa.ja as.peɾˈxa.ðo]
(tú/vos)   hayas asperjado [ˈa.jas as.peɾˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya asperjado [ˈa.ja as.peɾˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos asperjado [a.ˈja.mos as.peɾˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis asperjado [a.ˈjajs as.peɾˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan asperjado [ˈa.jan as.peɾˈxa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   asperjara [as.peɾˈxa.ɾa]
(tú/vos)   asperjaras [as.peɾˈxa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   asperjara [as.peɾˈxa.ɾa]
(nosostros-as)   asperjáramos [as.peɾˈxa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   asperjarais [as.peɾˈxa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   asperjaran [as.peɾˈxa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera asperjado [u.ˈβje.ɾa as.peɾˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieras asperjado [u.ˈβje.ɾas as.peɾˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera asperjado [u.ˈβje.ɾa as.peɾˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos asperjado [u.ˈβje.ɾa.mos as.peɾˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais asperjado [u.ˈβje.ɾajs as.peɾˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran asperjado [u.ˈβje.ɾan as.peɾˈxa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   asperjase [as.peɾˈxa.se]
(tú/vos)   asperjases [as.peɾˈxa.ses]
(él/ella/Ud.)   asperjase [as.peɾˈxa.se]
(nosostros-as)   asperjásemos [as.peɾˈxa.se.mos]
(vosostros-as/os)   asperjaseis [as.peɾˈxa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   asperjasen [as.peɾˈxa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese asperjado [u.ˈβje.se as.peɾˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieses asperjado [u.ˈβje.ses as.peɾˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese asperjado [u.ˈβje.se as.peɾˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos asperjado [u.ˈβje.se.mos as.peɾˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis asperjado [u.ˈβje.sejs as.peɾˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen asperjado [u.ˈβje.sen as.peɾˈxa.ðo]
Futur
(yo)   asperjare [as.peɾˈxa.ɾe]
(tú/vos)   asperjares [as.peɾˈxa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   asperjare [as.peɾˈxa.ɾe]
(nosostros-as)   asperjáremos [as.peɾˈxa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   asperjareis [as.peɾˈxa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   asperjaren [as.peɾˈxa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere asperjado [u.ˈβje.ɾe as.peɾˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieres asperjado [u.ˈβje.ɾes as.peɾˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere asperjado [u.ˈβje.ɾe as.peɾˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos asperjado [u.ˈβje.ɾe.mos as.peɾˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis asperjado [u.ˈβje.ɾejs as.peɾˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren asperjado [u.ˈβje.ɾen as.peɾˈxa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 asperja
 asperjá
[asˈpeɾ.xa]
[as.peɾˈxa]
(usted)   asperje [asˈpeɾ.xe]
(nosostros-as)   asperjemos [as.peɾˈxe.mos]
(vosostros-as)   asperjad [as.peɾˈxað]
(ustedes)   asperjen [asˈpeɾ.xen]