Conjugaison:espagnol/aburar

Conjugaison en espagnol
aburar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Conjugaison de aburar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   aburo [aˈbu.ɾo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 aburas
 aburás
[aˈbu.ɾas]
[a.buˈɾas]
(él/ella/Ud.)   abura [aˈbu.ɾa]
(nosostros-as)   aburamos [a.buˈɾa.mos]
(vosostros-as/os)   aburáis [a.buˈɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aburan [aˈbu.ɾan]
Passé composé
(yo)   he aburado [e a.buˈɾa.ðo]
(tú/vos)   has aburado [as a.buˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha aburado [a a.buˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hemos aburado [ˈe.mos a.buˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis aburado [a.ˈβejs a.buˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han aburado [an a.buˈɾa.ðo]
Imparfait
(yo)   aburaba [a.buˈɾa.βa]
(tú/vos)   aburabas [a.buˈɾa.βas]
(él/ella/Ud.)   aburaba [a.buˈɾa.βa]
(nosostros-as)   aburábamos [a.buˈɾa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   aburabais [a.buˈɾa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aburaban [a.buˈɾa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había aburado [a.ˈβi.a a.buˈɾa.ðo]
(tú/vos)   habías aburado [a.ˈβi.as a.buˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había aburado [a.ˈβi.a a.buˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos aburado [a.ˈβi.a.mos a.buˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais aburado [a.ˈβi.ajs a.buˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían aburado [a.ˈβi.an a.buˈɾa.ðo]
Passé simple
(yo)   aburé [a.buˈɾe]
(tú/vos)   aburaste [a.buˈɾas.te]
(él/ella/Ud.)   aburó [a.buˈɾo]
(nosostros-as)   aburamos [a.buˈɾa.mos]
(vosostros-as/os)   aburasteis [a.buˈɾas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aburaron [a.buˈɾa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube aburado [ˈu.βe a.buˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubiste aburado [u.ˈβi.ste a.buˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo aburado [ˈu.βo a.buˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos aburado [u.ˈβi.mos a.buˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis aburado [u.ˈβi.stejs a.buˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron aburado [u.ˈβje.ɾon a.buˈɾa.ðo]
Futur simple
(yo)   aburaré [a.bu.ɾaˈɾe]
(tú/vos)   aburarás [a.bu.ɾaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   aburará [a.bu.ɾaˈɾa]
(nosostros-as)   aburaremos [a.bu.ɾaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   aburaréis [a.bu.ɾaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aburarán [a.bu.ɾaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré aburado [a.ˈβɾe a.buˈɾa.ðo]
(tú/vos)   habrás aburado [a.ˈβɾas a.buˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá aburado [a.ˈβɾa a.buˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   habremos aburado [a.ˈβɾe.mos a.buˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis aburado [a.ˈβɾejs a.buˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán aburado [a.ˈβɾan a.buˈɾa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   aburaría [a.bu.ɾaˈɾi.a]
(tú/vos)   aburarías [a.bu.ɾaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   aburaría [a.bu.ɾaˈɾi.a]
(nosostros-as)   aburaríamos [a.bu.ɾaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   aburaríais [a.bu.ɾaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aburarían [a.bu.ɾaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría aburado [a.ˈβɾi.a a.buˈɾa.ðo]
(tú/vos)   habrías aburado [a.ˈβɾi.as a.buˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría aburado [a.ˈβɾi.a a.buˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos aburado [a.ˈβɾi.a.mos a.buˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais aburado [a.ˈβɾi.ajs a.buˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían aburado [a.ˈβɾi.an a.buˈɾa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   abure [a.ˈbu.ɾe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 abures
 aburés
[a.ˈbu.ɾes]
[a.buˈɾes]
(él/ella/Ud.)   abure [a.ˈbu.ɾe]
(nosostros-as)   aburemos [a.buˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   aburéis [a.buˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aburen [a.ˈbu.ɾen]
Passé composé
(yo)   haya aburado [ˈa.ja a.buˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hayas aburado [ˈa.jas a.buˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya aburado [ˈa.ja a.buˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos aburado [a.ˈja.mos a.buˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis aburado [a.ˈjajs a.buˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan aburado [ˈa.jan a.buˈɾa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   aburara [a.buˈɾa.ɾa]
(tú/vos)   aburaras [a.buˈɾa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   aburara [a.buˈɾa.ɾa]
(nosostros-as)   aburáramos [a.buˈɾa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   aburarais [a.buˈɾa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aburaran [a.buˈɾa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera aburado [u.ˈβje.ɾa a.buˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubieras aburado [u.ˈβje.ɾas a.buˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera aburado [u.ˈβje.ɾa a.buˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos aburado [u.ˈβje.ɾa.mos a.buˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais aburado [u.ˈβje.ɾajs a.buˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran aburado [u.ˈβje.ɾan a.buˈɾa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   aburase [a.buˈɾa.se]
(tú/vos)   aburases [a.buˈɾa.ses]
(él/ella/Ud.)   aburase [a.buˈɾa.se]
(nosostros-as)   aburásemos [a.buˈɾa.se.mos]
(vosostros-as/os)   aburaseis [a.buˈɾa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aburasen [a.buˈɾa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese aburado [u.ˈβje.se a.buˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubieses aburado [u.ˈβje.ses a.buˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese aburado [u.ˈβje.se a.buˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos aburado [u.ˈβje.se.mos a.buˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis aburado [u.ˈβje.sejs a.buˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen aburado [u.ˈβje.sen a.buˈɾa.ðo]
Futur
(yo)   aburare [a.buˈɾa.ɾe]
(tú/vos)   aburares [a.buˈɾa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   aburare [a.buˈɾa.ɾe]
(nosostros-as)   aburáremos [a.buˈɾa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   aburareis [a.buˈɾa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aburaren [a.buˈɾa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere aburado [u.ˈβje.ɾe a.buˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubieres aburado [u.ˈβje.ɾes a.buˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere aburado [u.ˈβje.ɾe a.buˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos aburado [u.ˈβje.ɾe.mos a.buˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis aburado [u.ˈβje.ɾejs a.buˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren aburado [u.ˈβje.ɾen a.buˈɾa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 abura
 aburá
[aˈbu.ɾa]
[a.buˈɾa]
(usted)   abure [aˈbu.ɾe]
(nosostros-as)   aburemos [a.buˈɾe.mos]
(vosostros-as)   aburad [a.buˈɾað]
(ustedes)   aburen [aˈbu.ɾen]