Chor
: chor
Allemand
Étymologie
- (IXe siècle).
- Du latin chorus, devenu en moyen haut-allemand kōr et en vieux haut allemand chōr.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | der Chor | die Chöre |
| Accusatif | den Chor | die Chöre |
| Génitif | des Chors ou Chores |
der Chöre |
| Datif | dem Chor ou Chore |
den Chören |
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | der Chor | die Chore |
| Accusatif | den Chor | die Chore |
| Génitif | des Chors ou Chores |
der Chore |
| Datif | dem Chor | den Choren |
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | der Chor | die Choren |
| Accusatif | den Chor | die Choren |
| Génitif | des Chors ou Chores |
der Choren |
| Datif | dem Chor | den Choren |
Chor \koɐ̯\ masculin
- (Musique) Chœur, ensemble vocal.
Der Chor sucht neue Sänger.
- Le chœur cherche des nouveaux chanteurs.
Der berühmte Dresdner Chor wird "Kreuzchor" genannt.
- Le célèbre chœur de Dresde s'appelle le "Kreuzchor".
- Im Chor.
- En chœur.
Notes
- Les pluriels Chore et Choren sont désuets et ne sont plus employés aujourd'hui.
Synonymes
- Sängerchor
- Vokalensemble
Dérivés
- Choral
- Chorgesang
- Chorknabe
- Chorkonzert
- Chorleiter
- Chormusik
- Chorprobe
- Chorraum
- Chorsatz
- Chorwerk
- Festspielchor
- Figuralchor
- Frauenchor
- Jugendchor
- Kammerchor
- Kinderchor
- Männerchor
- Opernchor
- Oratorienchor
- Sprechchor
Prononciation
- \koɐ̯\
- Berlin : écouter « Chor [koːɐ̯] »
- (Région à préciser) : écouter « Chor [Prononciation ?] »