Caorsin
 : caorsin
Étymologie
- Du latin Cadurcinum.
 
Nom propre
Caorsin [kauɾˈsi] (graphie normalisée) masculin
Variantes
Prononciation
- languedocien : [kauɾˈsi]
 - provençal : [kauʁˈsĩᵑ]
- Marseille, Istres, Aix : [kauʁˈsẽᵑ]
 
 
Références
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
 - Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
 - (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage