Calydon
Français
Étymologie
- Du latin Calydon, issu du grec ancien Καλυδών, Kaludṓn.
Nom propre
Calydon \ka.li.dɔ̃\ féminin
- (Antiquité) Ancienne cité située en Étolie, en Grèce occidentale.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Gentilés et adjectifs correspondants
- Calydonien
- calydonien
Traductions
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Καλυδών, Kaludṓn.
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Calydon |
| Vocatif | Calydon |
| Accusatif | Calydonem |
| Génitif | Calydonis |
| Datif | Calydonī |
| Ablatif | Calydonĕ
|
Calydon \ˈka.ly.doːn\ féminin
- (Géographie) Calydon.
Aetolorum populi Athamanes, Tymphaei, Ephyri, Aenienses, Perrhaebi, Dolopes, Maraces, Atraces, a quibus Atrax amnis Ionio mari infunditur. Aetoliae oppidum Calydon est VII:D passuum a mari iuxta Euenum amnem.
— (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)- Peuples de l'Étolie, Athamans, Tymphéens, Ephyres, Aeniens, Perrbèbes, Dolopes, Maraces, Atraces, du pays desquels sort le fleure Atrax pour se jeter dans la mer Ionienne. Calydon, ville d'Étolie, est à 7.500 pas de la mer, près du fleuve Événos. — (traduction)
Dérivés
- Calydoniacus
- Calydonius
- Calydonis
Voir aussi
- Calydon sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Calydon », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage