Bummel
Allemand
Étymologie
- Composé de bummeln, littéralement « flâner ».
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | der Bummel | |
| Accusatif | den Bummel | |
| Génitif | des Bummels | |
| Datif | dem Bummel |
Bummel \[ˈbʊml̩\ masculin (invariable)
- Flânerie.
Dérivés
Altstadtbummel
- Bummelstreik
- Bummelzug
- Couleurbummel
- Einkaufsbummel
- Hafenbummel
- Jahrmarktbummel
- Marktbummel
- Schaufensterbummel
- Stadtbummel
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « Bummel [Prononciation ?] »