Brennos
: brennos
Gaulois
Étymologie
- Dérivé de brennos, signifiant « chef ».
Prénom
| Cas | Singulier | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | « classique » | Brennos | |||
| tardif | *Brenno | ||||
| Vocatif | *Brenne | ||||
| Accusatif | « classique » | *Brennon *Brennom | |||
| tardif | *Brenno | ||||
| Génitif | *Brennī | ||||
| Datif | ancien | *Brennūi | |||
| tardif | *Brennū | ||||
| Locatif | incertain | in *Brennē | |||
| Instrumental-sociatif | *Brennū | ||||
| Annexes et références | |||||
Brennos *\Prononciation ?\ masculin
- Prénom masculin gaulois.
- Roi des Sénons.
Références
- [1] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la langue gauloise : une approche linguistique du vieux-celtique continental, préf. de Pierre-Yves Lambert, Errance, Paris, 2003, 2e édition, ISBN 978-2-87772237-7
- [2] Jean-Paul Savignac, Dictionnaire français-gaulois, La Différence, Paris, 2004, ISBN 978-2-72911529-6