Balancier
Allemand
Étymologie
- du français balancier
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | der Balancier | die Balanciers |
| Accusatif | den Balancier | die Balanciers |
| Génitif | des Balanciers | der Balanciers |
| Datif | dem Balancier | den Balanciers |
Balancier \balãˈsi̯eː\ masculin
- (Mécanique) Balancier, en particulier balancier articulé de la machine de Watt.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Horlogerie) Balancier.
- (Par extension) Système d'équilibrage.
Dérivés
- Balancierbalken
- Balancierseil
- Balancierstange
Vocabulaire apparenté par le sens
- Balance
- Balancé
- Balanceakt
- Balancement
- balancieren