Aabelile
Forme de nom propre
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | Aabel | — |
| Accusatif1 | Aabeli | — |
| Génitif | Aabeli | — |
| Partitif | Aabelit | — |
| Illatif | Aabelisse | — |
| Inessif | Aabelis | — |
| Élatif | Aabelist | — |
| Allatif | Aabelile | — |
| Adessif | Aabelil | — |
| Ablatif | Aabelilt | — |
| Translatif | Aabeliks | — |
| Terminatif | Aabelini | — |
| Essif | Aabelina | — |
| Abessif | Aabelita | — |
| Comitatif | Aabeliga | — |
|
Notes n° 1
| ||
Aabelile \Prononciation ?\
- Allatif de Aabel.
Ja Kain ütles oma vennale Aabelile: „Lähme väljale!” Ja kui nad väljal olid, tungis Kain oma venna Aabeli kallale ja tappis tema.
— (1=Esimene Moosese raamat (« Livre de la Genèse ») dans la Bible en estonien (« Piibel »))- Caïn dit à son frère Abel : « Sortons dans les champs. » Et, quand ils furent dans la campagne, Caïn se jeta sur son frère Abel et le tua.