-onner
Français
Étymologie
Suffixe
dérivé de
-on
, avec le suffixe
-er
.
Suffixe
-onner
\ɔ.ne\
Suffixe verbal fréquentatif.
chanter
>
chantonner
.
Composés
chantonner
mâchonner
tâtonner
Traductions
Breton
:
-onañ
(br)
,
-oniñ
(br)
,
-ono
(br)
,
-onout
(br)
Voir aussi
L’annexe
Suffixes en français