ὑποτομή
Grec ancien
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | ὑποτομή | αἱ | ὑποτομαί | τὼ | ὑποτομά |
| Vocatif | ὑποτομή | ὑποτομαί | ὑποτομά | |||
| Accusatif | τὴν | ὑποτομήν | τὰς | ὑποτομάς | τὼ | ὑποτομά |
| Génitif | τῆς | ὑποτομῆς | τῶν | ὑποτομῶν | τοῖν | ὑποτομαῖν |
| Datif | τῇ | ὑποτομῇ | ταῖς | ὑποτομαῖς | τοῖν | ὑποτομαῖν |
ὑποτομή, hupotomế *\hy.po.to.ˈmɛː\ féminin
Apparentés étymologiques