Ἴλιος
Grec ancien
Étymologie
- Mot dérivé de Ἶλος, Îlos, avec le suffixe -ιος, -ios.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | Ἴλιος | Ἰλίᾱ | Ἴλιον | |||
| vocatif | Ἴλιε | Ἰλίᾱ | Ἴλιον | |||
| accusatif | Ἴλιον | Ἰλίᾱν | Ἴλιον | |||
| génitif | Ἰλίου | Ἰλίᾱς | Ἰλίου | |||
| datif | Ἰλίῳ | Ἰλίᾳ | Ἰλίῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | Ἰλίω | Ἰλίᾱ | Ἰλίω | |||
| vocatif | Ἰλίω | Ἰλίω | Ἰλίω | |||
| accusatif | Ἰλίω | Ἰλίᾱ | Ἰλίω | |||
| génitif | Ἰλίοιν | Ἰλίαιν | Ἰλίοιν | |||
| datif | Ἰλίοιν | Ἰλίαιν | Ἰλίοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | Ἴλιοι | Ἴλιαι | Ἴλιᾱ | |||
| vocatif | Ἴλιοι | Ἴλιαι | Ἴλιᾱ | |||
| accusatif | Ἰλίους | Ἰλίᾱς | Ἰλίᾱ | |||
| génitif | Ἰλίων | Ἰλίων | Ἰλίων | |||
| datif | Ἰλίοις | Ἰλίαις | Ἰλίοις | |||
Ἴλιος, Ílios
Dérivés
Dérivés dans d’autres langues
- Latin : Ilius
Nom propre
Ἴλιος, Ílios masculin
Synonymes
Prononciation
- *\ǐː.li.os\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈi.li.os\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈi.li.os\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈi.li.os\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈi.li.os\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- « Ἴλιος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
- « Ἴλιος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage