ἑῷος
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἑῷος | [[{{{2}}}α|{{{2}}}ᾱ]] | ἑῷον | |||
| vocatif | ἑῷε | [[{{{2}}}α|{{{2}}}ᾱ]] | ἑῷον | |||
| accusatif | ἑῷον | [[{{{2}}}αν|{{{2}}}ᾱν]] | ἑῷον | |||
| génitif | [[{{{2}}}ου|{{{2}}}ου]] | [[{{{2}}}ας|{{{2}}}ᾱς]] | [[{{{2}}}ου|{{{2}}}ου]] | |||
| datif | [[{{{2}}}ῳ|{{{2}}}ῳ]] | [[{{{2}}}ᾳ|{{{2}}}ᾳ]] | [[{{{2}}}ῳ|{{{2}}}ῳ]] | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | [[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]] | [[{{{2}}}α|{{{2}}}ᾱ]] | [[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]] | |||
| vocatif | [[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]] | [[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]] | [[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]] | |||
| accusatif | [[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]] | [[{{{2}}}α|{{{2}}}ᾱ]] | [[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]] | |||
| génitif | [[{{{2}}}οιν|{{{2}}}οιν]] | [[{{{2}}}αιν|{{{2}}}αιν]] | [[{{{2}}}οιν|{{{2}}}οιν]] | |||
| datif | [[{{{2}}}οιν|{{{2}}}οιν]] | [[{{{2}}}αιν|{{{2}}}αιν]] | [[{{{2}}}οιν|{{{2}}}οιν]] | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἑῷοι | ἑῷαι | ἑῷᾱ | |||
| vocatif | ἑῷοι | ἑῷαι | ἑῷᾱ | |||
| accusatif | [[{{{2}}}ους|{{{2}}}ους]] | [[{{{2}}}ας|{{{2}}}ᾱς]] | [[{{{2}}}α|{{{2}}}ᾱ]] | |||
| génitif | [[{{{2}}}ων|{{{2}}}ων]] | [[{{{2}}}ων|{{{2}}}ων]] | [[{{{2}}}ων|{{{2}}}ων]] | |||
| datif | [[{{{2}}}οις|{{{2}}}οις]] | [[{{{2}}}αις|{{{2}}}αις]] | [[{{{2}}}οις|{{{2}}}οις]] | |||
ἑῷος, heôios
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901