Ἀχιλλέως
Grec ancien
Forme de nom propre
| Cas | Singulier | |
|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | Ἀχιλλεύς |
| Vocatif | Ἀχιλλεῦ | |
| Accusatif | τὸν | Ἀχιλλέα |
| Génitif | τοῦ | Ἀχιλλέως |
| Datif | τῷ | Ἀχιλλεῖ |
Ἀχιλλέως, Akhilléōs masculin singulier
- Génitif de Ἀχιλλεύς.
Prononciation
- *\a.kʰil.lé.ɔːs\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\a.kʰilˈlɛ.os\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\a.xilˈle.os\ (Koinè (IVe siècle))
- *\a.çilˈle.os\ (Byzance (Xe siècle))
- *\a.çiˈle.os\ (Constantinople (XVe siècle))