ἀλλήλων
Grec ancien
Étymologie
- De ἄλλος redoublé.
Nom commun
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | - | {{{nfs}}} | {{{nns}}} | |||
| vocatif | - | {{{vfs}}} | {{{vns}}} | |||
| accusatif | - | - | - | |||
| génitif | - | - | - | |||
| datif | - | - | - | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | {{{nmd}}} | {{{nfd}}} | {{{nnd}}} | |||
| vocatif | - | {{{vfd}}} | {{{vnd}}} | |||
| accusatif | ἀλλήλω | ἀλλήλα | ἀλλήλω | |||
| génitif | ἀλλήλοιν | ἀλλήλαιν | ἀλλήλοιν | |||
| datif | ἀλλήλοιν | ἀλλήλαιν | ἀλλήλοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | {{{nmp}}} | {{{nfp}}} | {{{nnp}}} | |||
| vocatif | - | {{{vfp}}} | {{{vnp}}} | |||
| accusatif | ἀλλήλους | ἀλλήλας | ἀλλήλα | |||
| génitif | ἀλλήλων | ἀλλήλων | ἀλλήλων | |||
| datif | ἀλλήλοις | ἀλλήλαις | ἀλλήλοις | |||
ἀλλήλων, allêlôn, génitif pluriel sans le nominatif
- (En parlant de plus de deux personnes ou de choses) Les uns, les autres.
- L’un l’autre.
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- « ἀλλήλων », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage