إِبَاءُ

Arabe

Étymologie

Application du schème زِرَازٌ (« nom d'action de forme (3), instrument ») à la racine ء ب ي (« refuser »).

Nom commun

إِبَاءُ ('ibâ'u) /ʔi.baː.ʔu/ écriture abrégée : إباء

  1. Orgueil, dédain.
  2. Désobéissance.
  3. Refus.