мировоу

Forme de nom commun

мировоу (mirovu)

  1. Génitif-locatif duel de миръ.

Références

Nikolaos H. Trunte, Словѣньскъи ѩзыкъ, Ein praktisches Lehrbuch des Kirchenslavischen. Band I : Altkirchenslavisch, Verlag Otto Sagner, Munich, 2003