жити
Étymologie
- Du vieux slave жити, žiti.
Verbe
жи́ти žyty \Prononciation ?\ imperfectif intransitif de type 16b
Conjugaison
| Présent (Теперішній час) | Futur (Майбутній час) | Passé (Минулий час) | |
|---|---|---|---|
| я живу́ | я жи́тиму | masculin : жив | pluriel : жили́ |
| ти живе́ш | ти жи́тимеш | féminin : жила́ | |
| він, вона́, воно́ живе́ | він, вона́, воно́ жи́тиме | neutre : жило́ | |
| ми живемо́, живе́м | ми жи́тимемо, жи́тимем | Impératif (Наказовий спосіб) | |
| ви живете́ | ви жи́тимете | - | 2PS : живи́ |
| вони́ живу́ть | вони́ жи́тимуть | 1PP : живі́мо / живі́м | 2PP : живі́ть |
| Participe présent actif (Теперішній час - Активний дієприкметник) | Gérondif présent (Теперішній час - Дієприслівник) | ||
| - | - | ||
| Participe passé actif (Минулий час - Активний дієприкметник) | Participe passé passif (Минулий час - Пасивний дієприкметник) | Participe adverbial (Минулий час - Безособова форма) | Gérondif passé (Минулий час - Дієприслівник) |
| - | - | - | жи́вши |
Prononciation
- Ukraine : écouter « жити [Prononciation ?] »
Étymologie
Verbe
жити (žiti) imperfectif
Vocabulaire apparenté par le sens
Dérivés dans d’autres langues
Références
- Ralja Mixajlovna Cejtlin, Emilie Bláhová, Radoslav Večerka (éditeurs), Staroslavjanskij slovar’ po rukopisjam 10–11 vv [Dictionnaire vieux slave (selon les manuscrits des Xe et XIe siècles)], Izdatel’stvo « Russkij jazyk », Moscou, 1994, 1999