дура

Russe

Étymologie

De дурь, durʹ folie »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ду́ра ду́ры
Génitif ду́ры ду́р
Datif ду́ре ду́рам
Accusatif ду́ру ду́р
Instrumental ду́рой
ду́рою
ду́рами
Prépositionnel ду́ре ду́рах
Nom de type 1a selon Zaliznyak

ду́ра, dura \ˈdurə\ féminin (pour un homme, on dit : дурак)

  1. Imbécile, idiote.

Anagrammes