дослідитися
Étymologie
Verbe
досліди́тися doslidytysja \Prononciation ?\ perfectif impersonnel transitif pronominal de type 4b / imperfectif[s] : дослі́джуватися
Variantes orthographiques
Conjugaison
| Présent (Теперішній час) | Futur (Майбутній час) | Passé (Минулий час) | |
|---|---|---|---|
| - | - | masculin : досліди́вся, досліди́всь | pluriel : досліди́лися, досліди́лись |
| - | - | féminin : досліди́лася, досліди́лась | |
| - | дослі́ди́ться | neutre : досліди́лося, досліди́лось | |
| - | - | Impératif (Наказовий спосіб) | |
| - | - | - | 2PS : - |
| - | дослі́дя́ться | 1PP : - | 2PP : - |
| Participe présent actif (Теперішній час - Активний дієприкметник) | Gérondif présent (Теперішній час - Дієприслівник) | ||
| - | - | ||
| Participe passé actif (Минулий час - Активний дієприкметник) | Participe passé passif (Минулий час - Пасивний дієприкметник) | Participe adverbial (Минулий час - Безособова форма) | Gérondif passé (Минулий час - Дієприслівник) |
| - | - | - | досліди́вшись |