χήρα
Étymologie
- Du grec ancien χήρα, khêra.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | χήρα | οι | χήρες |
| Génitif | της | χήρας | των | χηρών |
| Accusatif | τη(ν) | χήρα | τις | χήρες |
| Vocatif | χήρα | χήρες | ||
χήρα (khíra) \ˈçi.ɾa\ féminin
- (Famille) Veuve.
Anagrammes
Grec ancien
Étymologie
- Voir le masculin χῆρος.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | χήρα | αἱ | χηραι | τὼ | χήρα |
| Vocatif | χήρα | χηραι | χήρα | |||
| Accusatif | τὴν | χήραν | τὰς | χήρας | τὼ | χήρα |
| Génitif | τῆς | χήρας | τῶν | [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] | τοῖν | χήραιν |
| Datif | τῇ | χήρᾳ | ταῖς | χήραις | τοῖν | χήραιν |
χήρα, khếra *\ˈkʰɛːˌ.ra\ féminin (pour un homme, on dit : χῆρος)
- (Famille) Veuve.