νομάς
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | νομάς | αἱ | νομάδες | τὼ | νομάδε |
| Vocatif | νομάς | νομάδες | νομάδε | |||
| Accusatif | τὴν | νομάδα | τὰς | νομάδας | τὼ | νομάδε |
| Génitif | τῆς | νομάδος | τῶν | νομάδων | τοῖν | νομάδοιν |
| Datif | τῇ | νομάδι | ταῖς | νομάσι(ν) | τοῖν | νομάδοιν |
νομάς, nomás *\no.más\
- Pastoral, nomade.
- (Sens figuré) Nomade, errant, itinérant.
- κρῆναι νομάδες, les cours d’eau itinérants.
Synonymes
- νομαῖος
Dérivés
- Νομάδες (« tribus pastorales, Numides »)
- νομαδικός
Dérivés dans d’autres langues
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- « νομάς », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage