νάρκη
Étymologie
- Du grec ancien νάρκη, nárkê (« torpille »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | νάρκη | οι | νάρκες |
| Génitif | της | νάρκης | των | ναρκών |
| Accusatif | τη(ν) | νάρκη | τις | νάρκες |
| Vocatif | νάρκη | νάρκες | ||
νάρκη, nárki \ˈnaɾ.ci\ féminin
- Mine (charge explosive à usage militaire, déclenchée par le passage d'un véhicule ou d'une personne).
Grec ancien
Étymologie
Nom commun
νάρκη, nárkê *\ˈnar.kɛː\ féminin
- Torpeur, engourdissement.
- (Zoologie) Torpille.
Dérivés
- ναρκάω, ναρκόω
- νάρκησις
- ναρκίον
- νάρκισσος (narcisse)
- ναρκίσσινος
- ναρκισσίτης
- ναρκώδης
- νάρκωσις
- ναρκωτικός
Dérivés dans d’autres langues
- Latin : narce
Références
- ↑ Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
- « νάρκη », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage