κομήτης
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | κομήτης | κομήτης | κομήτες | |||
| vocatif | κομήτες | κομήτες | κομήτες | |||
| accusatif | κομήτη | κομήτη | κομήτες | |||
| génitif | κομήτους | κομήτους | κομήτους | |||
| datif | κομήτει | κομήτει | κομήτει | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | κομήτει | κομήτει | κομήτει | |||
| vocatif | κομήτει | κομήτει | κομήτει | |||
| accusatif | κομήτει | κομήτει | κομήτει | |||
| génitif | κομήτοιν | κομήτοιν | κομήτοιν | |||
| datif | κομήτοιν | κομήτοιν | κομήτοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | κομήτεις | κομήτεις | κομήτη | |||
| vocatif | κομήτεις | κομήτεις | κομήτη | |||
| accusatif | κομήτεις | κομήτεις | κομήτη | |||
| génitif | κομήτων | κομήτων | κομήτων | |||
| datif | κομήτεσι(ν) | κομήτεσι(ν) | κομήτεσι(ν) | |||
κομήτης, komếtês *\ko.ˈmɛː.tɛːs\
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901