επιμελής

Étymologie

Du grec ancien ἐπιμελής, epimelếs.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif επιμελής επιμελής επιμελές
génitif επιμελούς επιμελούς επιμελούς
accusatif επιμελή επιμελή επιμελές
vocatif επιμελή επιμελής επιμελές
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif επιμελείς επιμελείς επιμελή
génitif επιμελών επιμελών επιμελών
accusatif επιμελείς επιμελείς επιμελή
vocatif επιμελείς επιμελείς επιμελή

επιμελής (epimelís) \ɛ.pi.mɛ.ˈlis\

  1. Soigneux.
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.