ήρεμος
Étymologie
- Du grec ancien ἤρεμος, ḗremos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ήρεμος | ήρεμη | ήρεμο | |||
| génitif | ήρεμου | ήρεμης | ήρεμου | |||
| accusatif | ήρεμο | ήρεμη | ήρεμο | |||
| vocatif | ήρεμε | ήρεμη | ήρεμο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ήρεμοι | ήρεμες | ήρεμα | |||
| génitif | ήρεμων | ήρεμων | ήρεμων | |||
| accusatif | ήρεμους | ήρεμες | ήρεμα | |||
| vocatif | ήρεμοι | ήρεμες | ήρεμα | |||
ήρεμος (íremos) \ˈi.ɾe.mos\