Ηρακλής
: Ἡρακλῆς
Étymologie
- Du grec ancien Ἡρακλῆς, Hēraklês.
Nom propre
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | Ηρακλής | οι | — |
| Génitif | του | Ηρακλή | των | — |
| Accusatif | το(ν) | Ηρακλή | τους | — |
| Vocatif | Ηρακλή | — | ||
Ηρακλής, Iraklís \i.ɾaˈklis\ masculin
Dérivés
Ανδρομέδα Αντλία Πτηνόν Αετός Βωμός Ηνίοχος Γλυφείον Καμηλοπάρδαλις Κύνες Θηρευτικοί Κύων Μέγας Κύων Μικρός Τρόπις Κασσιόπη Κηφεύς Κήτος Χαμαιλέων Διαβήτης Περιστερά Κόμη Βερενίκης Στέφανος Νότιος Στέφανος Βόρειος Κόραξ Κρατήρ Σταυρός Νότιος Κύκνος Δελφίν Δοράς Ιππάριον Ηριδανός Κάμινος Γερανός Ηρακλής Ωρολόγιον Ύδρα Ύδρος Σαύρα Λέων Μικρός Λαγωός Λύκος Λυγξ Λύρα Τράπεζα Μικροσκόπιον Μονόκερως Μυία Γνώμων Οκτάς Οφιούχος Ταώς Φοίνιξ Οκρίβας Ιχθύς Νότιος Πρύμνη Πυξίς Δίκτυον Βέλος Ασπίς Γλύπτης Όφις Όφις Εξάς Τηλεσκόπιον Τρίγωνον Τρίγωνον Νότιον Τουκάνα Άρκτος Μεγάλη Άρκτος Μικρή Ιστία Ιχθύς Ιπτάμενος Αλώπηξ |