ști
Étymologie
- Du latin impérial scīre, « savoir ».
Verbe
| Formes du verbe | |
|---|---|
| Forme | Flexion |
| Infinitif | a ști |
| 1re personne du singulier Présent de l’indicatif |
știu |
| 3e personne du singulier Présent du subjonctif |
să știe |
| Participe | știut |
| Conjugaison | groupe IV |
a ști \ʃti\ transitif 4e groupe (voir la conjugaison)
- Savoir.
Alo, salut, sunt eu, un haiduc
— (O-Zone, Dragostea din tei, 2003 → lire en ligne)
Și te rog, iubirea mea, primește fericirea
Alo, alo, sunt eu Picasso
Ți-am dat beep, și sunt voinic
Dar sa știi, nu-ți cer nimic- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Connaître.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Autre alphabet ou système d’écriture
- шти
Synonymes
Apparentés étymologiques
Prononciation
- \ʃti\
- Craiova (Roumanie) : écouter « ști [Prononciation ?] »
- (Région à préciser) : écouter « ști [Prononciation ?] »