šekel
: Sekel, sekel
Étymologie
- De l’hébreu שקל, shékel.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | šekel | šekely |
| Génitif | šekelu | šekelů |
| Datif | šekelu | šekelům |
| Accusatif | šekel | šekely |
| Vocatif | šekele | šekely |
| Locatif | šekelu | šekelech |
| Instrumental | šekelem | šekely |
šekel \ʃɛkɛl\ masculin inanimé
Voir aussi
- šekel sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)