šansoniér
Étymologie
- Du français chansonnier écrit phonétiquement suivant la diacritique tchèque.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | šansoniér | šansoniéři ou šansoniérové |
| Génitif | šansoniéra | šansoniérů |
| Datif | šansoniérovi ou šansoniéru |
šansoniérům |
| Accusatif | šansoniéra | šansoniéry |
| Vocatif | šansoniére | šansoniéři ou šansoniérové |
| Locatif | šansoniérovi ou šansoniéru |
šansoniérech |
| Instrumental | šansoniérem | šansoniéry |
šansoniér \Prononciation ?\ masculin
- (Musique) Chansonnier.
Apparentés étymologiques
- šanson (chanson)