ŝpruci

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : sxpruci, shpruci

Étymologie

(1887)[1][2]. Racine verbale fondamentale (mot-racine UV )[1][2]. De l’allemand spritzen, de l’yiddish, de l’italien spruzzare, du suédois spruta[1].

Verbe

Voir la conjugaison du verbe ŝpruci
Infinitif ŝpruci

ŝpruci \ˈʃpru.t͡si\ intransitif

  1. Jaillir, couler rapidement sous forme de liquide.
    • Neniu larmo ŝprucis el liaj okuloj.  (Vallienne, Ĉu li?, 1908)
      Aucune larme ne jaillissait de ses yeux.
  2. Jaillir, se montrer rapidement et subitement.
    • Ĝojo ŝprucis el ĉiuj okuloj.
      La joie jaillissait de tous les yeux.

Dérivés

  • ŝpruc : onomatopée
  • ŝpruca : jaillissant
  • ŝpruco / ŝprucado
  • ŝpruco / ŝpucaĵo
  • ŝprucigi
  • ŝprucigilo
  • disŝpruci
  • elŝpruci
  • enŝprucigi
  • enŝprucigilo
  • forŝprucigi
  • forŝprucigilo
  • reŝpruci
  • surŝprucigi

Prononciation

Références

  1. 1 2 3 « ŝpruci », dans André Cherpillod, Konciza Etimologia Vortaro, 2016
  2. 1 2 ŝpruci sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)

Bibliographie