ĉeĥo

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : cxehxo, chehho

Étymologie

Du tchèque Čech.

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	ĉeĥo \ˈt͡ʃe.xo\	ĉeĥoj \ˈt͡ʃe.xoj\
Accusatif	ĉeĥon \ˈt͡ʃe.xon\	ĉeĥojn \ˈt͡ʃe.xojn\

ĉeĥo \ˈt͡ʃe.xo\

Tchèque.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

ĉeĥa, tchèque
ĉeĥe, en tchèque
ĉeĥino, Tchèque
Ĉeĥio, Tchéquie
Ĉeĥujo, Tchéquie
ĉeĥoslovako, Tchécoslovaque
- ĉeĥoslovaka, tchécoslovaque
- ĉeĥoslovakino, Tchécoslovaque
- Ĉeĥoslovakio, Tchécoslovaquie
- Ĉeĥoslovakujo, Tchécoslovaquie

Hyperonymes

eŭropano, Européen
slavo, Slave

Prononciation

Pologne : écouter « ĉeĥo [Prononciation ?] »
Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « ĉeĥo [Prononciation ?] »
France (Toulouse) : écouter « ĉeĥo [Prononciation ?] »