ær
Voir aussi
: Aer,
Aër
,
aer
,
ãer
Vieux norrois
Étymologie
Du
proto-germanique
*awiz
(«
brebis
»)
, lui-même issu de l'
indo-européen commun
*h₂ówis
(«
mouton
»)
.
Nom commun
ær
féminin
(
Mammalogie
)
Brebis
.
Dérivés dans d’autres langues
Danois
:
ålam
Féroïen
:
ær
Islandais
:
ær
Norvégien (bokmål)
:
vær
Norvégien (nynorsk)
:
vêr