árbevirolaš
Étymologie
- De árbevierru (« tradition ») avec le suffixe de dérivation adjectivale -laš.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | árbevirolaš | árbevirolaččat |
| Accusatif Génitif |
árbevirolačča | árbevirolaččaid |
| Illatif | árbevirolažžii | árbevirolaččaide |
| Locatif | árbevirolaččas | árbevirolaččain |
| Comitatif | árbevirolaččain | árbevirolaččaiguin |
| Essif | árbevirolažžan | |
| Épithète | Comparatif | Superlatif |
|---|---|---|
| árbevirolaš | — | — |
árbevirolaš /ˈarbevirolɑʃ/ adjectif attribut
- Traditionnel.
Mánáidgárdi lea sámi mánáidgárdi, gos sámegiella lea doaibmagiellan, ja sámi árbevirolaš bajásgeassin lea pedagogalaš vuođđun.
— (kautokeino.kommune.no)- Le jardin d’enfants est un jardin d’enfants same où le same est la langue de travail et où l’éducation traditionnelle same en est la base pédagogique.
Dérivés
- árbevirolaččat — traditionnellement
Forme d’adjectif
árbevirolaš /ˈarbevirolɑʃ/ invariable
- Épithète de árbevirolaš.